Fiszki "Brown bear, brown bear, what do you see?"

Jak pracować z książką „Brown Bear, Brown Bear, What Do You See?”
Zamiana ról
Nauczyciel wybiera dziecko, które otwiera na dowolnej stronie i pyta kogo chce – „Brown Bear, Brown Bear, What Do You See?”. Dziecko odpowiada, a następnie wybiera kolejne dziecko, które wylosuje stronę dla kolejnego dziecka. W większości grup dzieci same będą starały się wybierać najtrudniejsze pytania i w ten sposób możemy łatwo dowiedzieć się, z jakim zwierzątkiem mają najwięcej problemów.

Pomysły z wykorzystaniem fiszek "Brown bear" – darmowe fiszki
Ważne, żeby zwierzęta przeciąć w pół i zalaminować. (Polecam w tej kolejności, bo jeśli najpierw zalaminujemy, a potem przetniemy w pół, będzie trzeba pomagać sobie taśmą klejącą). W ten sposób powstaje nam 18 fiszek z 9 zwierzątkami. Po dwa na zwierzątko – głowa i ogon. Karty z głową można wykorzystywać, jak każde inne fiszki. To znaczy grać w kalambury, ciepło zimno, what’s missing itd. Poniżej przedstawię mniej oczywiste zastosowania tych podwójnych kart.
Link do fiszek:
Darmowe fiszki do książki „Brown bear, brown bear, what do you see?”
Ogon konia do głowy żaby - zabawa z fiszkami
Przyszła pora na propozycję dla najmłodszych. Czterolatki, trzylatki, a nawet dwulatki kochają tę zabawę i nawet najbardziej nieśmiałe dzieci potrafią się przy niej roześmiać na cały głos.
Rzecz opiera się na nauczycielu, który udaje, że nie umie połączyć głowy i ogona zwierzaka. Z początku może robić to prawidło. Łączy głowę i ogon i pyta „Is it a dog?”. Większość dzieci powie yes lub poruszy głową na tak. Po dwóch przykładach warto jednak wziąć np. ogon konia i głowę żaby i zapytać „Is it a frog?”. W tym momencie oprócz odpowiedzi „no” przerywanej śmiechem pada klasyczne „Pani się pomyliła!”. Wtedy bierzemy ogon kota do żaby i znów pytamy „Is it a frog?”. Nasza bezradna mina pomoże zrobić lepszy efekt. Fala śmiechu narasta i najodważniejsze dzieci zaczynają podpowiadać nauczycielowi. Ważne, żeby złapać z nimi kontakt i dopytać o prawidłową odpowiedź. „Really? Which one?” itd. Kiedy uda nam się ułożyć obrazek warto dziecku, które pomogło pogratulować w przekoloryzowany sposób np. podać rękę i powtarzać głośno „Thank you”. To zachęci dzieci do pomocy przy kolejnych pomyłkach.
Oczywiście podczas zabawy robi się trochę zamieszanie, jest też dużo śmiechu, a najmłodsi komentują po polsku, ale jeśli nauczyciel nie wyjdzie z roli i będzie mówić tylko po angielsku, okaże się, że nawet 3-latki mogą „dogadać się” po angielsku, że ogon konia nie pasuje do głowy żaby 🙂

Mini teatrzyk
Memory z fiszkami "Brown bear"
